مهدی صادقی

منتشر شده در شماره یک ماهنامه سلام‌دنیا -- موضوع این مقاله درباره شبکه‌های اجتماعی نامتمرکز است. در مقدمه از شبکه‌های مرکزگرا و کاستی‌های آن‌ها گفته می‌شود، سپس به علل ایجاد شبکه‌های نامتمرکز و نقاط قوت آن‌ها پرداخته خواهد شد. در ادامه بستر نرم‌افزاری جدیدی را که امکان ساخت این نوع شبکه‌ها را فراهم می‌کند معرفی خواهم کرد و در نهایت نیز ماجرای شبکه آیدنتیکا بیان می‌شود و این‌که چه اتفاقی برای این سرویس‌دهنده افتاده است که کمتر کاربر ایرانی به استفاده از آن ادامه می‌دهد. این مقاله با تغییراتی در شماره اول ماهنامه سلام‌دنیا منتشر شده است. مروری بر شبکه‌های اجتماعی مرکزگرا با ظهور وب ۲.۰ شبکه‌ها

به چه روشی می‌توان در پروژه‌های متن‌باز عضو موثری بود؟ من این سوال رو بارها از خودم پرسیدم و در گذشته تلاش کردم در پروژه‌های مختلف سهیم باشم. بیشترین کاری هم که بلد بودم گزارش باگ بوده. اخیرا به این نتیجه رسیدم که برای اینکه به عنوان یک کاربر دارای حسن شهرت باشم باید یک استراتژی درست در نحوه کارم داشته باشم که در ادامه توضیح می‌دم. تمرکز بر روی تعداد مشخصی برنامه به عنوان یک کاربر و برنامه‌نویس علاقه‌مند به متن‌باز اولین روشی که به نظرم رسید محدود کردن خودم بود. به این معنی که خودم رو به پروژه‌هایی که از اونها استفاده می‌کنم محدود می‌کنم. من تعداد مشخصی برنامه و ابزار روی کامپیوترم برای کاره

مدتها قبل وبلاگ‌هایی[^1] با وردپرس داشتم که متروکه شدند. آنها روی وردپرس قرار داشتند و امکان شخصی سازی در اختیارم نمی‌گذاشتند. اخیرا دوباره علاقه‌مند شدم که یک وبلاگ شخصی داشته باشم اما نه روی وردپرس بلکه روی یک دامنه شخصی. این کار از منظر مارکتینگ شخصی برای من به عنوان یک برنامه‌نویس و یک هکر تازه‌کار مهم است. بنابراین دامنه جدیدی ثبت کردم و وبلاگی مبتنی بر وردپرس راه‌اندازی کردم. از جایی که قصد دارم گاهی مطالبی به انگلیسی یا آلمانی منتشر کنم وردپرس را به کمک پلاگینی به نام polylang به وبلاگی چندزبانه تبدیل کردم. اما به زودی دریافتم که با اینکار «سادگی» را که برایم بسیار مهم است از دست می‌دهم